Çok uzak olmayan bir gelecekte –diyelim ki önümüzdeki Salı– yazma becerisini neredeyse yitirmiş Amerika çöküşün eşiğinde. Ama bunu sakın Lenny Abramov’a söylemeyin. Kırkına merdiven dayamış, kızgın Rus bir göçmen temizlikçinin oğlu olan Lenny, dünyanın son kâğıttan günlüğünü tutan, ölümün her adımını takip ettiği talihsiz bir adam. Post-İnsan Hizmetleri’nde çalışıp zengin müşterilerine ölümsüzlük vaat etse de kendisi pek de ölümsüz sayılmaz. “Basılı, ciltli medya nesneleri”ni –yani kitapları– hâlâ saplantıyla sevmesi zaten başka bir çağdan kaldığının kanıtı.
Ama Lenny’nin kitaplardan bile çok sevdiği biri var: Eunice Park. Lenny, çöken bir dünyanın, standartların yok olduğu bir çağın, tek bir tıkla insanların “çekicilik” ve “sürdürülebilirlik” puanlarının ölçüldüğü bir toplumun içinde bile gerçek insan olmanın değerini kanıtlayabileceğine inanıyor.
The New York Times ve The Washington Post gibi mecralarca yılın en iyi kitapları arasında gösterilen bu eğlenceli distopyada Gary Shteyngart modern bir hiciv örneğiyle karşımıza çıkıyor ve keskin toplumsal eleştirileriyle okuru hem gülümseten hem düşündüren bir hikâye anlatıyor. Süper Hüzünlü Bir Aşk Hikâyesi yıkılmakta olan bir gezegende aşka tutunmanın mümkün olup olmadığını soran, sıra dışı bir roman.
“Bu son derece karanlık hiciv, yazarın absürt zekâsıyla âdeta ışıldıyor… Shteyngart kendine has gözlem gücüyle toplumsal bağları, insanların birbirine yakınlığı yok eden, budalaca ve aşırı cinselleştirilmiş günümüz kültürünü de gözler önüne seriyor. Kitaptan pasajları metroda ayağa kalkıp yüksek sesle okumak istedim.” —Washington Post
