Haykırış

Yeryüzü kirlenmiş, insan kirlenmiş, Paklık mumla aranır.
Kocaman kâinatın içinde, erdem karış karış taranır.
Bu nasıl bir felakettir; şehvet, servet, şöhret put olmuş.
Karanlık çökmüş her yere, Mabetler, minareler yas tutmuş.

Maziye dönüp baksam, hep boşa giden günler,
Yarınlar çok uzakta, bugün yaşansa değer.
Daha dünkü çocuktuk, saklambaç oynuyorken,
Dünya bizi avutmuş, habersizmişiz meğer!

Mizari'yim, yüreğim de Gazze gibi yaralı.
Gülmek hicabım olmuş, hüzün sardı saralı.
Uyan ey ümmet uyan; Kudüs, Aksa yaralı!
Uyanmak vakti ne zaman, yüz yıl oldu yatalı?