Defterden

insanın kalbine işleyen saatlerdeyiz
zamanın unutulduğu gecenin köründeyiz
halimizi ancak gece kuşları anlar
kalemden kan damladı damlayacak
dökül düşümden düşümden
gözlerim uykuya yatmayacak
kapansın açılsın karanlık çökedursun
aklımı yürüteyim kalemimin önünde
müstesnâ mısralarla şiirden bakadursun
ditmiklesem edebiyatı olur mu olur
ağzını bıçak açmasın gecenin ve yalnız
yüreğim gözü kapalı konuşur