Barberine

Alfred de Musset’nin bu muhteşem eserini Orhan Veli’nin kaleminden okumak ayrı bir zevk. Romantizm akımının bu güzel örneğinde aşk, sadakat ve namus kavramlarının yüceltildiğini görüyoruz. Gerçek hayattaki kir ve çamurun kirletemediği insanların bir yerlerde mutlaka yaşadığını bilmek insanlığa dair bir umudu içimizde yaşatmayı mümkün kılıyor. Zira onlar insanlık ufkunda salınan bir bayrak, yolunu kaybetmiş ruhlara deniz feneri vazifesini görüyorlar.

İşte bu nezih ruhların ağzından iki inci tanesi:

“Güzellik Allah’ın yansımasıdır. Ama onun huzurunda verilmiş bir sadakat yemini güzellikten daha kutsal değil midir?..”

“İçinde namuslu bir kadının oturduğu bir ev, kilise kadar mukaddestir.”

(Tanıtım Bülteninden)